در پست های پیشین ، در ادامه بحث "رجحان ثبت دفاتر قانونی به عدم ثبت آن
توسط مشاغل و اشخاص حقوقی" ، همگی (اعضای گروه ) در گفتگو ، به این نتیجه رسیدیم که :
"در هر صورت ، ثبت دفاتر قانونی به عدم ثبت آن ارجحیت دارد . "
حال با این پرسش روبرو می شویم که ضمن ثبت دفاتر برای پرهیز از جرایم و عوارض قانونی عدم ثبت ، و ... سایر دلایل ،
از آن جایی که پذیرفته شدن دفاتر نیاز به مقدمات ، برنامه ریزی ، هزینه و اقدامات بسیاری دارد ،
آیا بهتر نیست اشخاص و مشاغل به جای تلاش در راستای تنظیم صحیح تر و مستند
تر دفاتر و پذیرفته شدن آن ها و نهایتا محاسبه درآمد مشمول مالیات بر اساس
دفاتر ،
به تشخیص و محاسبه علی الراس رضایت بدهند ؟
به عبارت دیگر :
در جلسه گذشته بدین جا رسیدیم که :
"با در نظر گرفتن همه پارامترها ثبت دفاتر قانونی بهتر از عدم ثبت آن است "
اما ثبت دفاتر قانونی به معنی پیگیری مودی برای محاسبه و تعیین درآمد مشمول مالیات اش بر اساس محتوای دفاتر نیست .
یعنی این حالت ( سناریو ) نیز می تواند متصور باشد که :
مودی برای احتراز از جرایم و ... ، دفاتر قانونی را ثبت و ارائه نماید اما به نوعی که در نهایت :
"تشخیص درآمد مشمول مالیات اش توسط ممیز به صورت "علی الراس" انجام شود" .
بنابراین با توجه به این که در گفتگوی دیگری نیز به این نتیجه رسیدیم که :
شاید بیشتر آقایان ممیزها ترجیح بدهند بجای رسیدگی وقت گیر و طاقت فرسا به
دفاتر و اسناد و مدارک با اعمال ضریب و یکی دو محاسبه ساده پرونده عملکرد
یک مودی را به سادگی و سهولت ( و در عین حال مستند به قانون و جدول ! ) جمع
کنند .
بنابراین ممکن است مودی نیز به این نتیجه برسد که تمکین به نظر ممیز و تمایل به تعیین و تشخیص "علی الراس" به نفع اش باشد ؟
از دوستان و همکاران همگروه درخواست می کنم نظرات شان را جمع بندی کرده ، ارائه دهند تا تحت عنوان یک هم اندیشی گروهی منتشر گردد .